Runa Hellinga - Media

Autonoom vliegende drone. Foto: Rijkswaterstaat Het zal nog wel even duren voor pizza's door autonome pakjesdrones in plaats van pizzakoeriers worden bezorgd. Maar werknemers op de High Tech Campus Eindhoven kunnen de komende jaren wel vliegende lunches en post verwachten. Het voormalige onderzoekcomplex van Philips wordt Europees laboratorium voor autonoom vliegende drones in een stedelijke omgeving. Het Eindhovense onderzoek maakt deel uit van het driejarige Europese project Flying Forward 2020 , waarin instellingen als de European Space Agency en universiteiten, met steun van bedrijven als Nokia en Microsoft, onderzoek doet naar de mogelijkheden en de problemen bij het gebruik van autonome drones. Het onderzoek vindt plaats op vijf plekken in Europa. In het Finse Oulu wordt bijvoorbeeld gekeken naar drones onder extreme weersomstandigheden, in Milaan naar drones in een medische setting. Eindhoven concentreert zich op het gebruik van drones in de stad, bijvoorbeeld voor het lever...

Productie van fotonische chips in Einhoven Doelmatige gangen met grijs linoleum, een cleanroom uit de tijd dat dit nog een Philips-laboratorium was, tweedehands machines van chipfabrikant ASML: hip oogt het niet bij Smart Photonics. Toch is de producent van fotonische chips op de High Tech Campus in Eindhoven met zijn 75 werknemers zo uniek dat vier Nederlandse investeerders, gesteund door het ministerie van economische zaken (EZ) er deze zomer 35 miljoen in staken om te voorkomen dat het bedrijf in buitenlandse handen zou komen. Bij fotonische chips vindt de informatieoverdracht niet plaats via elektronische schakelingen, maar via laserlicht, en dus op lichtsnelheid. Op zich zijn fotonische chips niet uniek, ze worden in met name in de telecom al veel gebruikt en veel grote bedrijven produceren ze voor eigen gebruik.  Wel uniek, en dat maakt Smart Photonics ondanks zijn geringe omvang tot wereldleider, is de aard van en de wijze waarop de chips in Eindhoven worden geproduceerd. He...

121 van 's werelds superrijken pleitten onlangs in een open brief voor belastinghervormingen die de „extreme, destabiliserende ongelijkheid” in de wereld moeten tegengaan. „Veel van ‘s werelds grote bedrijven maken misbruik van belastingparadijzen, sommigen betalen helemaal geen belasting. Het ontwijken en ontduiken van belastingen heeft wereldwijd epidemische proporties bereikt”, aldus de brief. Eerder kondigden de CEO's van 181 grote Amerikaanse bedrijven al aan dat ze minder willen focussen op winst en aandeelhouders en meer op hun rol in de samenleving. Ze gaan meer investeren in hun werknemers, het milieu en de gemeenschappen waar ze gevestigd zijn. Dat soort initiatieven klinken revolutionair in tijden dat social corporate responsibility voor veel bedrijven vooral een zoveelste methode lijkt te zijn om onder belastingen uit te komen en de winst voor aandeelhouders te verhogen. Maar eind 19de, begin 20ste eeuw zagen heel wat ondernemers in Nederland en elders voor zichze...

Orbán houdt van militair vertoon: de militaire wacht bij het paleis van de president Geen dictator in spé zal het toegeven, maar voor autoritaire leiders metdictatoriale aspiraties zijn crises een godsgeschenk. Dat geldt zeker voor wat zich inmiddels wel een beetje heeft ontwikkeld tot de moeder van alle crises, het coronavirus. We leven in tijden van een wereldwijde noodtoestand, dus autoritaire maatregelen vallen niet echt op. Alle landen hebben het sowieso zo druk met corona dat gebeurtenissen elders eigenlijk alleen aandacht trekken als die iets met het virus te maken hebben. En burgers zien een stevig pakket maatregelen vooral als daadkracht van hun leider. Op 23 maart 1933 presenteerde Hitler zijn Ermächtigungsgesetz, Machtigingswet aan de Duitse Reichstag. Officiële aanleiding: een politieke crisis, veroorzaakt door de brand in de Rijksdag een kleine maand eerder. Die wet betekende de feitelijke opheffing van het Duitse parlement en gaf hem vier jaar lang de macht wetten ...

Eén klik, een boek vol voorwaarden "Internetgebruikers zijn een product, een verdienmodel. De nieuwe privacywet die ons daartegen moet beschermen is niet meer dan symptoombestrijding. Die doet namelijk absoluut niet wat nodig is: internetgebruikers zeggenschap geven over de data die op het internet over hen verzameld worden," zegt Julia Janssen. Als onderzoekster en ontwerpster probeert ze de impact van technologie op onze samenleving duidelijk te maken. Haar project 0,0146 seconden laat zien hoe weinig gebruikers beseffen wat ze doen als ze op cookies klikken. Het is ook onmogelijk om dat te weten. Om dat te illustreren printte Janssen alle privacyvoorwaarden uit waarmee een bezoeker akkoord gaat als die met één muisklik instemt met de cookies van de Engelse Daily Mail. Met die klik accepteer je ook de voorwaarden van alle adverteerders en software waarop de site draait: een boekwerk van 826 dichtbedrukte pagina's privacyvoorwaarden die al die bedrijven het commerci...

Ze stond als zestienjarige te popelen om te trouwen. Niet omdat ze nou zo stralend verliefd op haar man was, ze kende hem nauwelijks. Maar hij woonde in Nederland, en een huwelijk met hem leek Saïda de ideale gelegenheid om onder het juk van haar strenge moeder uit te komen. Ze woonde in Tétouan, een grote stad, maar vrijheid was in haar jeugd dun gezaaid: haar moeder sloeg vaak en hard en wee haar als ze vijf minuten te laat van school thuis was. Ze keek ernaar uit ergens te wonen waar niemand iets over een hoofddoek zou zeggen of over een rok op de knieën. En de eerste tijd in Nederland ging het ook goed. Maar de Marokkaanse gemeenschap was klein, de onderlinge controle groot, en onder druk van wat anderen zeiden, of van wat hij dacht dat anderen zeiden, mocht ze steeds minder. Niet meer naar buiten in een rok op de knieën. Niet meer naar buiten zonder hoofddoek. Niet meer naar buiten hoe dan ook. Ze was niet de enige: ze zag het bij veel vrouwen om haar heen gebeuren. Niet dat ...