Runa Hellinga - Media

De verkiezingen in de Hongarije zijn voorbij. Bijna, althans, want in Kecskemét moeten de burgers op 7 mei opnieuw naar de stembus. Daar is de tweede ronde ongeldig verklaard, omdat lokale activisten van de oppositiepartij Fidesz iets geniaals hadden bedacht: ze hadden overal in de stad affiches geplakt waarop stond dat hun socialistische tegenstander al in eerste ronde was gekozen, dus dat mensen niet meer op hem hoefden te gaan stemmen. "Wilt u nog een politicus uit Kecskemét in het parlement, stem dan op ons". In een variatie op dit thema hadden ze ook nog affiches gemaakt waarop werd beweerd dat de socialistische kandidaat zich uit de verkiezingsstrijd had teruggetrokken. De socialisten dienden een klacht in bij de kiescommissie. En kregen gelijk. Ach, het gaat maar om één zetel, en uitmaken doet het toch niet meer, want de socialisten en de liberalen samen hebben de verkiezingen overtuigend gewonnen. Gelukkig, verzuchtte onze werkster, vurig aanhangster van deze coalitie

In Slovenië spreken de mensen Engels. Ik bedoel, ze spreken natuurlijk gewoon Sloveens, maar het is opmerkelijk hoeveel mensen heel behoorlijk tot echt goed Engels spreken. Dat valt vooral op als je uit Hongarije komt, waar zelfs jongeren je zullen vertellen dat ze geen Engels of Duits kennen. En dat, terwijl ze een van die talen zeker op school hebben gehad. Misschien dat het Sloveense onderwijs beter is. Het Hongaarse taalonderwijs is heel erg gericht op het leren van de grammatica en nauwelijks op spreekvaardigheid en het daadwerkelijk gebruik van de taal. Het kan zijn dat de Slovenen het beter aanpakken. Maar het belangrijkste verschil is vermoedelijk de tv. Slovenië is een klein land. Nasynchroniseren is duur. Dus worden tv-programma's net als in Nederland ondertiteld. Ook in Roemenië en in Servië kom je de ene na de andere jongere tegen die goed Engels spreekt, en zelfs ouderen redden zich nog wel in die taal. Het kan geen toeval zijn dat al die landen gebuik maken van ondert

Two times in a row, Hungary this winter was hit by a drastic decrease in the gas deliveries from Russia. Both times, the cuts didn’t last long enough to cause real problems. But as the country is the second biggest per capita gas consumer in Europe (only the Dutch use more gas) those events once more emphasized Hungary’s enormous dependence on imported fuel. And as oil prices are also on the rise, the need for alternatives is obvious. Despite that, the development of alternative energy sources only takes off slowly, as do measures to cut down energy use in general. Hungary still battles with a legacy from the communist past, when energy supply was the sole privilege of the state and energy prices, especially residential ones, were way below world level as part of the general social policy. As a result, Hungary’s energy efficiency is half the European Union average, according to recent remarks of Minister of Economy János Kóka. Erzsébet Darvasi is a pensioner who lives in an outskirt of

Rechts, conservatief, socialistisch. Wie probeert politieke naamkaartjes te plakken op partijen in Centraal-Europa, merkt al snel dat de gebruikelijke termen tekortschieten. De twee grootste partijen waar de Hongaren op 9 april op kunnen stemmen, worden door sommigen allebei als links aangeduid. Van die twee partijen vergelijkt de oppositiepartij Fidesz zichzelf graag met de conservatieve Beierse CSU. Gelijktijdig haalt de partij uit tegen verdere privatisering en tegen verkwanseling van het nationaal erfgoed aan buitenlandse investeerders, terwijl de socialistische regeringspartij MSzP juist de invloed van de staat in bijvoorbeeld de gezondheidszorg terug wil dringen en meer aan het private initiatief over wil laten. In Polen won vorige herfst een rechtse partij de verkiezingen die haar populariteit dankte aan een links economisch programma. De Wet en Gerechtigheidpartij (PiS) combineert antiprivatisering en antiglobalisering met reactionaire ideeën zoals herinvoering van de doodstraf

Centraal-Europa loopt vol water. Dat is op zich niets nieuws, want dat gebeurt de laatste jaren bijna ieder jaar wel eens. Roemenie heeft vorig jaar bijna permanent onder water gestaan. Niet constant dezelfde plek, maar ergens in het land was vanaf het voorjaar tot aan de herfst wel een overstroming. Was datzelfde in Frankrijk gebeurd, dan hadden de Nederlandse kranten er bol van gestaan. Nu waren de regelmatige overstromingen hooguit een kaderberichtje onderaan de pagina. Moet je maar niet aan de rand van Europa wonen. Maar deze keer schijnt het Hongarije te zijn dat van de kaart verdwenen is. Er zijn, hoorde ik gisteren op het Nederlandse nieuws, overstromingen in Duitsland, in Tsjechie, in Roemenie en in Bulgarije. Hongarije werd er niet bij genoemd. Vreemd, want er zijn maar liefst twee grote rivieren die door Hongarije stromen, de Donau en de Tisza, en beiden staan boordevol water. Beter gezegd, ze lopen over. Er is een merkwaardige overeenkomst tussen Hongarije en Nederland, al z