VERBAZING
"Ik ben Hongaar en net als veel Hongaren zou ik eigenlijk wel eens willen weten waarom buitenlanders hier op vakantie willen komen." De directeur van Danubius hotels reageert een beetje verbaasd op deze vraag van een Hongaarse collega. De persbijeenkomst 
waar de man zijn vraag stelt, vindt plaats op de zesde verdieping van het Hiltonhotel op de burchtheuvel in Boedapest. Een antwoord lijkt dan ook eigenlijk volkomen overbodig. Uit het raam kijken we uit op de Donau en het parlement, dat in het zonlicht ligt te baden. Een plaatje uit een vakantiefolder. Waarom zou je NIET naar Boedapest op vakantie willen?
Toch staat deze Hongaarse collega niet alleen met zijn vraag. Het is misschien een beetje extreem dat hij zich afvraagt waarom mensen naar Hongarije op vakantie zouden willen komen, maar wie zich als buitenlander in Hongarije vestigt, krijgt dezelfde vraag regelmatig: waarom doe je hier in godsnaam? Je bent hier komen wonen, zomaar, vrijwillig? Onbegrijpelijk....
Het overvloedige gebruik van de Hongaarse driekleur op bruggen en gevels, bij demonstraties en op revers doet misschien anders vermoeden, maar er zijn weinig mensen die hun eigen land zo weten af te kraken als Hongaren. Als ik de collega later op zijn vraag aanspreek, kijkt hij me verbijsterd aan. Natuurlijk, dat uitzicht op de Donau is prachtig, en ja, moet hij toegeven, er zijn natuurlijk mooie gebouwen in het centrum van de stad.
Maar heb ik wel eens in die oude appartementenhuizen gekeken? En ben ik wel eens in die spuuglelijke flatwijken rond de stad geweest? En heb ik enige ervaring met Hongaarse ziekenhuizen? Weet ik dat je daar je eigen handdoeken, wc-papier en eten mee moet brengen? Weet ik van de vuilnisbelten die je overal in buitenwijken achter bosjes ziet liggen?
Het antwoord op al die vragen is ja, maar voor toeristen doet geen van deze punten ter zake, tenzij ze pech hebben in het ziekenhuis terecht te komen. Als ik naar Parijs ga, ga ik ook niet naar een banlieu en als ik naar Amsterdam ga, staat de Bijlmer niet op mijn top-tien attracties. Boedapest is gewoon een prachtige stad, en dat is een goede reden om er te komen.
Hoe vaak ik het Boedapester openbaar vervoersysteem niet heb verdedigd tegen Hongaarse critici. Als één ding in deze stad goed geregeld is, dan is het wel het openbaar vervoer. Zeker, soms zijn de voertuigen oud en rammelig, soms zijn ze oncomfortabel of vol. Maar daar staat tegenover dat je overal kunt komen en dat bussen en trams zo veelvuldig rijden dat ik me wel eens afvraag of dat echt nodig is. Vroeger kon je er nog over klagen dat het openbaar vervoer zo vroeg in de avond stopte, maar zelfs die klacht is niet meer terecht, nu veel lijnen langer rijden.
Uiteraard is het recht om te mopperen over Hongarije beperkt tot Hongaren. Opper als buitenlander voorzichtig dat het Hongaarse eten best smakelijk is, maar toch echt niet tot de topkeukens van de wereld behoort, en diezelfde kriticaster ontpopt zich als een rasechte patriot, die niet rust voor je op zijn minst hebt toegegeven dat gulyas, de echte, de Hongaarse, wel degelijk een soep van wereldklasse is.
waar de man zijn vraag stelt, vindt plaats op de zesde verdieping van het Hiltonhotel op de burchtheuvel in Boedapest. Een antwoord lijkt dan ook eigenlijk volkomen overbodig. Uit het raam kijken we uit op de Donau en het parlement, dat in het zonlicht ligt te baden. Een plaatje uit een vakantiefolder. Waarom zou je NIET naar Boedapest op vakantie willen?Toch staat deze Hongaarse collega niet alleen met zijn vraag. Het is misschien een beetje extreem dat hij zich afvraagt waarom mensen naar Hongarije op vakantie zouden willen komen, maar wie zich als buitenlander in Hongarije vestigt, krijgt dezelfde vraag regelmatig: waarom doe je hier in godsnaam? Je bent hier komen wonen, zomaar, vrijwillig? Onbegrijpelijk....
Het overvloedige gebruik van de Hongaarse driekleur op bruggen en gevels, bij demonstraties en op revers doet misschien anders vermoeden, maar er zijn weinig mensen die hun eigen land zo weten af te kraken als Hongaren. Als ik de collega later op zijn vraag aanspreek, kijkt hij me verbijsterd aan. Natuurlijk, dat uitzicht op de Donau is prachtig, en ja, moet hij toegeven, er zijn natuurlijk mooie gebouwen in het centrum van de stad.
Maar heb ik wel eens in die oude appartementenhuizen gekeken? En ben ik wel eens in die spuuglelijke flatwijken rond de stad geweest? En heb ik enige ervaring met Hongaarse ziekenhuizen? Weet ik dat je daar je eigen handdoeken, wc-papier en eten mee moet brengen? Weet ik van de vuilnisbelten die je overal in buitenwijken achter bosjes ziet liggen?
Het antwoord op al die vragen is ja, maar voor toeristen doet geen van deze punten ter zake, tenzij ze pech hebben in het ziekenhuis terecht te komen. Als ik naar Parijs ga, ga ik ook niet naar een banlieu en als ik naar Amsterdam ga, staat de Bijlmer niet op mijn top-tien attracties. Boedapest is gewoon een prachtige stad, en dat is een goede reden om er te komen.
Hoe vaak ik het Boedapester openbaar vervoersysteem niet heb verdedigd tegen Hongaarse critici. Als één ding in deze stad goed geregeld is, dan is het wel het openbaar vervoer. Zeker, soms zijn de voertuigen oud en rammelig, soms zijn ze oncomfortabel of vol. Maar daar staat tegenover dat je overal kunt komen en dat bussen en trams zo veelvuldig rijden dat ik me wel eens afvraag of dat echt nodig is. Vroeger kon je er nog over klagen dat het openbaar vervoer zo vroeg in de avond stopte, maar zelfs die klacht is niet meer terecht, nu veel lijnen langer rijden.
Uiteraard is het recht om te mopperen over Hongarije beperkt tot Hongaren. Opper als buitenlander voorzichtig dat het Hongaarse eten best smakelijk is, maar toch echt niet tot de topkeukens van de wereld behoort, en diezelfde kriticaster ontpopt zich als een rasechte patriot, die niet rust voor je op zijn minst hebt toegegeven dat gulyas, de echte, de Hongaarse, wel degelijk een soep van wereldklasse is.
Reacties