SKIPAK
Het mag buiten achttien graden zijn, maar het is ook midden november. En dat betekent dat mutsen op en skipakken aan. Zodra de temperatuur onder de zestien graden zakt, gaat geen kind meer zonder muts de straat op, en wee de moeder die daar anders over denkt: binnen de kortste keren heb je een oudere dame aan je broek die je vermanend toespreekt over zoveel onverantwoord gedrag.
Die mutsen zie je soms zelfs op koele zomerdagen. Maar de winterkleding komt onherroepelijk uit de kast zodra het 1 november is geweest, en zeker als het in de eerste week van november koud was, zoals dit jaar. En winterkleding betekent voor kleine kinderen veelal een skipak, zo’n gewatteerd geval dat je van top tot teen warm hout.
Deze week liep ik door de stad, het was een graad of achttien en ik had net zelf mijn jas uitgetrokken. Van de andere kant kwam een schoolklas, kindertjes twee aan twee hand in hand. Pakweg de helft was in een skipak gehuld, de rest droeg winterjassen, allemaal hadden ze hun muts op en een deel had ook nog een wollen sjaal om de hals.
Zo hadden hun moeders hen ’s ochtends naar school gestuurd, en zo hadden de juffen hen dus meegenomen op dit klassenuitstapje, want wie ben je om als juf ’s moeders wijsheid in twijfel te trekken, zelfs al vallen de mussen van het dak?
Nu hadden de juffen wat betreft die skipakken waarschijnlijk ook niet zoveel keuze, want onder de pakken zit vaak niet zo heel veel aan kleding: een T-shirt met korte mouwen, een mayo, een dunne broek, precies de goede kleding om het de rest van de dag uit te houden in de oververhitte klaslokalen waarin de kinderen les krijgen.
Het is niet alleen op een warme herfstdag dat die kinderen de pineut zijn. Zo’n skipak is lastig aan en uittrekken, dus als kleine Gabor of Zsófi eindelijk is aangekleed, is de kans groot dat het pak aanblijft tot ze weer thuis zijn. Dus zie je ’s winters regelmatig totaal bezwete kleintjes achter hun ouders aansjokken in een toch al veel te warm winkelcentrum, om zelfs in de tropische kas van de dierentuin.
Dat kinderen ook oververhit kunnen raken, schijnt bij de ouders niet op te komen, hoewel je de moeders zelfs soms ziet lopen met niet meer dan een dun vest aan. De juffen bij het schoolklasje waren goed op het weer gekleed, met niet meer dan een truitje met lange mouwen. De regel ‘als mijn moeder het koud heeft, moet ik een trui aan’ gaat duidelijk op. Maar van ‘als mijn moeder het warm heeft, mag ik mijn skipak uit’ is duidelijk geen sprake.
Die mutsen zie je soms zelfs op koele zomerdagen. Maar de winterkleding komt onherroepelijk uit de kast zodra het 1 november is geweest, en zeker als het in de eerste week van november koud was, zoals dit jaar. En winterkleding betekent voor kleine kinderen veelal een skipak, zo’n gewatteerd geval dat je van top tot teen warm hout.
Deze week liep ik door de stad, het was een graad of achttien en ik had net zelf mijn jas uitgetrokken. Van de andere kant kwam een schoolklas, kindertjes twee aan twee hand in hand. Pakweg de helft was in een skipak gehuld, de rest droeg winterjassen, allemaal hadden ze hun muts op en een deel had ook nog een wollen sjaal om de hals.
Zo hadden hun moeders hen ’s ochtends naar school gestuurd, en zo hadden de juffen hen dus meegenomen op dit klassenuitstapje, want wie ben je om als juf ’s moeders wijsheid in twijfel te trekken, zelfs al vallen de mussen van het dak?
Nu hadden de juffen wat betreft die skipakken waarschijnlijk ook niet zoveel keuze, want onder de pakken zit vaak niet zo heel veel aan kleding: een T-shirt met korte mouwen, een mayo, een dunne broek, precies de goede kleding om het de rest van de dag uit te houden in de oververhitte klaslokalen waarin de kinderen les krijgen.
Het is niet alleen op een warme herfstdag dat die kinderen de pineut zijn. Zo’n skipak is lastig aan en uittrekken, dus als kleine Gabor of Zsófi eindelijk is aangekleed, is de kans groot dat het pak aanblijft tot ze weer thuis zijn. Dus zie je ’s winters regelmatig totaal bezwete kleintjes achter hun ouders aansjokken in een toch al veel te warm winkelcentrum, om zelfs in de tropische kas van de dierentuin.
Dat kinderen ook oververhit kunnen raken, schijnt bij de ouders niet op te komen, hoewel je de moeders zelfs soms ziet lopen met niet meer dan een dun vest aan. De juffen bij het schoolklasje waren goed op het weer gekleed, met niet meer dan een truitje met lange mouwen. De regel ‘als mijn moeder het koud heeft, moet ik een trui aan’ gaat duidelijk op. Maar van ‘als mijn moeder het warm heeft, mag ik mijn skipak uit’ is duidelijk geen sprake.
Reacties