HOOGSPANNING
,,Ze hebben de hoogspanningkast gemaakt,'' meldt onze buurman blij. Ik denk even dat ik hem niet goed heb verstaan. 
Ik ben net langs de betreffende kast gelopen, en gemaakt leek hij me geenszins. ,,Gemaakt? Er zit een stuk plastic voor. Dat is toch niet zoals het moet.'' ,,Nou ja,'' de buurman haalt zijn schouders op. Dit is toch al beter dan het was?
Ik kan hem geen ongelijk geven, dit is beter dan het een paar weken lang was. Zo'n week of vijf geleden zag ik tot mijn verbijstering dat de kast, pal langs de weg, open stond. Geen deurtje te bekennen, en iedere nieuwsgierige, of levensmoede, voorbijganger kon zo bij de massieve kabels die onze straat van stroom voorzien. Er zat ook een hele interessante schakelaar bij, met een uitdrukkelijke waarschuwing: ,,Deze schakelaar niet uitzetten!'' Zoiets doet mijn vingers kriebelen, maar ik heb me ingehouden.
Wel besloot ik thuis het electriciteitsbedrijf te bellen, en daar kreeg ik een uiterst behulpzame jongeman aan de lijn die het meteen door zou geven. In mijn naïviteit veronderstelde ik dat er binnen de kortste keren wel een wagentje zou komen met een paar mannetjes die de boel in orde zouden brengen. Je wilt het als electriciteitsbedrijf toch niet op je geweten hebben dat een nieuwsgiering kind wordt geëlectrocuteerd. Of een onweersbui het kastje blank en de wijk in het duister zet.
Groot was mijn teleurstelling dan ook toen het kastje een dag of vier later nog steeds open was. Toen er na een week nog niets was gebeurd, leek het me tijd onze buurman in te schakelen. Die heeft een groot talent om Hongaarse instanties in beweging te krijgen.
En inderdaad, een week later zat er een stuk plastic voor het kastje. Zelf dacht ik dat een bezorgde buurtbewoner had besloten iets aan de situatie te doen, maar mijn buurman hielp me uit de droom. Dit was het handwerk van het electriciteitsbedrijf zelf. Toen ik hem zei dat me dit niet de perfecte oplossing leek, vertelde hij dat er een nieuw deurtje in bestelling was. Daar was het wachten op.
Die bestelling is vermoedelijk helemaal onder op de stapel terecht gekomen, want het electriciteitskastje staat er weken na dato nog steeds hetzelfde bij. Ik schijn de enige te zijn die zich erover opwindt. Het zal wel een bewijs zijn van mijn gebrekkige inburgering.
Ik ben net langs de betreffende kast gelopen, en gemaakt leek hij me geenszins. ,,Gemaakt? Er zit een stuk plastic voor. Dat is toch niet zoals het moet.'' ,,Nou ja,'' de buurman haalt zijn schouders op. Dit is toch al beter dan het was?Ik kan hem geen ongelijk geven, dit is beter dan het een paar weken lang was. Zo'n week of vijf geleden zag ik tot mijn verbijstering dat de kast, pal langs de weg, open stond. Geen deurtje te bekennen, en iedere nieuwsgierige, of levensmoede, voorbijganger kon zo bij de massieve kabels die onze straat van stroom voorzien. Er zat ook een hele interessante schakelaar bij, met een uitdrukkelijke waarschuwing: ,,Deze schakelaar niet uitzetten!'' Zoiets doet mijn vingers kriebelen, maar ik heb me ingehouden.
Wel besloot ik thuis het electriciteitsbedrijf te bellen, en daar kreeg ik een uiterst behulpzame jongeman aan de lijn die het meteen door zou geven. In mijn naïviteit veronderstelde ik dat er binnen de kortste keren wel een wagentje zou komen met een paar mannetjes die de boel in orde zouden brengen. Je wilt het als electriciteitsbedrijf toch niet op je geweten hebben dat een nieuwsgiering kind wordt geëlectrocuteerd. Of een onweersbui het kastje blank en de wijk in het duister zet.
Groot was mijn teleurstelling dan ook toen het kastje een dag of vier later nog steeds open was. Toen er na een week nog niets was gebeurd, leek het me tijd onze buurman in te schakelen. Die heeft een groot talent om Hongaarse instanties in beweging te krijgen.
En inderdaad, een week later zat er een stuk plastic voor het kastje. Zelf dacht ik dat een bezorgde buurtbewoner had besloten iets aan de situatie te doen, maar mijn buurman hielp me uit de droom. Dit was het handwerk van het electriciteitsbedrijf zelf. Toen ik hem zei dat me dit niet de perfecte oplossing leek, vertelde hij dat er een nieuw deurtje in bestelling was. Daar was het wachten op.
Die bestelling is vermoedelijk helemaal onder op de stapel terecht gekomen, want het electriciteitskastje staat er weken na dato nog steeds hetzelfde bij. Ik schijn de enige te zijn die zich erover opwindt. Het zal wel een bewijs zijn van mijn gebrekkige inburgering.
Reacties