Runa Hellinga - Media

Het nieuwe treinstation bij vliegveld Ferihegy 1 schijnt nauwelijks gebruikt te worden. Slechts twee procent van de passagiers die van of naar het vliegveld gaat, neemt de trein, dagelijks zo'n 1200 mensen. Geen wonder. Begin deze maand, op een sneeuwerige dag, heb ik de treinverbinding voor het eerst uitgeprobeerd. Het was al een klus om op Nyugati uit te vinden waar mijn trein vertrok. Niemand is op het idee gekomen om voor vliegtuigpassagiers duidelijke aanwijzingen te maken waar ze heen moeten. Nu is dat ook moeilijk, want geen enkele trein schijnt van hetzelfde perron te vertrekken. Ik had trouwens mazzel, iemand had de dag ervoor een kaartje voor mij gekocht, want op dat zelfde station de kassa zoeken is een klus apart. Op de trein waar ik uiteindelijk in belandde, stond ook al niet dat hij op Ferihegy stopte, net zo min was die informatie op het perron te vinden en iemand om het aan te vragen was er uiteraard ook niet. En het is toch een wat ongemakkelijk gevoel om in een on

Met een slokkie op achter het stuur mag niet in Hongarije. Nul procent is de limiet. In toekomst wordt het riskanter om die regel te negeren. Sinds midden januari neemt de politie meteen het rijbewijs in beslag, ook als je maar één glaasje op hebt. De eerste dag dat de maatregel van kracht werd, moesten 44 chauffeurs hun auto laten staan om hem de volgende dag, in ontnuchterde toestand, weer op te halen. Het kostte hen ook meteen kostbare punten van hun rijbewijs. De strenge agent omkopen met een briefje van tienduizend forint lukt ook niet meer. De politie heeft namelijk nieuwe blaasapparaten gekregen, die niet alleen registreren wat iemand op heeft, maar ook bijhouden hoeveel mensen in het apparaat hebben geblazen en wat de uitslag van die test was. Achteraf is precies na te gaan of het aantal in beslag genomen rijbewijzen klopt met het aantal geregistreerde gevallen van drankgebruik. De maatregelen zijn het resultaat van de besluiten die het parlement eing vorig jaar nam om de veili

Naast de kassa van de winkel in het dorp staat een grote glazen pot, vol met één en twee forint stukken. Voor een nieuwe speelplaats, vermeldt het papiertje op de buitenkant. Ik gooi het kleingeld dat ik net heb gekregen, erbij. Veel is het niet, drie forint, maar alle kleine beetjes helpen, nietwaar. Het brengt me wel in gewetensconflict, want op de school van mijn zoon bedelen ze ook al om mijn kleingeld. Per 1 maart verdwijnen de één en twee forintstukken. De productiekosten van de munten liggen hoger dan hun waarde, die trouwens met de huidige inflatie iedere maand minder wordt. Ik zal er geen traan om laten, die muntjes zijn altijd een hoop balast in de portemonnee en van uitgeven komt het zelden. Dat geldt niet alleen voor mij klaarblijkelijk, want ergens las ik laatst dat iemand zeshonderd kilo aan kleingeld had ingeleverd bij een goed doel. Heel Hongarije is namelijk op het idee gekomen om het verdwijnen van de muntjes aan te grijpen voor het organiseren van een of ander goed d

Vader Frans vreesde het drie jaar geleden al: als het maar niet te snel gaat met de groei van Rynart, het Nederlandse transportbedrijf dat binnen tien jaar vanuit het niets een van Hongarijes grootste logistieke ondernemingen werd. Het ging te snel. Afgelopen najaar ging de Nederlandse poot van het transportbedrijf failliet, deze week werden in Biatorbágy de letters van de gevel afgehaald. Neerlands trots in Hongarije is ten onder gegaan. Het bedrijf zit met een schuld van 24 miljard forint. Zelfs in euro's is dat veel geld, zo'n kleine honderd miljoen. Waar het geld precies is gebleven, is onduidelijk. Er is de afgelopen maanden nog geprobeerd te redden wat er te redden viel. Twee grote klanten, Unilever en Tesco, hadden er alle belang bij om de operatie overeind te houden, want Rynart zorgde voor hun hele opslag en distributie en zo’n service breng je niet zomaar bij een ander bedrijf onder. Maar geen enkele Hongaarse transportonderneming bleek belangstelling te hebben om de