BUSKAARTJES
Bij gebrek aan een auto heb ik de laatste weken enkele keren de streekbus genomen. In veel gevallen is die aanzienlijk sneller dan de trein, en uiteraard doet hij ook dorpen aan waar helemaal geen trein komt.
Een week geleden moest ik naar Balassagyarmat voor een interview. De trein deed er twee uur over, de bus een dik uur, dus de keuze was snel gemaakt. Op het busstation wilde ik een kaartje kopen. "Dat kan alleen op de bus," zei de dame achter het loket streng tegen me. Op de terugweg in Balassagyarmat probeerde ik het weer, maar ook daar kreeg ik te horen dat kaartjes alleen op de bus verkocht werden.
Gisteren moest ik naar een dorpje in de buurt. Zelfde busstation, andere lijn. Bij het loket stond een eindeloze rij mensen abonnementen te regelen en meer rittenkaarten te kopen, bezigheden die gepaard gaan met het uitschrijven van allerlei bonnetjes en die daarom veel tijd kosten. Gezien mijn ervaring een week eerder leek het me meteen verstandig mijn kaartje op de bus te kopen.
"Dat kan niet hier, dat moet daar," vertelde de chauffeur mij. Hij wees in de richting van het busstation. Toen ik hem zei dat hij vermoedelijk vertrokken zou zijn tegen de tijd dat ik daar een kaartje had aangeschaft, knikte hij begripvol en vond een creatieve oplossing. Ik kon blijven zitten en moest bij de volgende halte een kaartje bij hem kopen. Dan kon het namelijk wel. En inderdaad, bij de volgende halte rolde er keurig een kaartje uit zijn automaat.
Toen ik het verhaal later in het dorp aan een paar vrouwen vertelde, bleek dat ik niet de enige was die het wat verwarrend vond. Naar Balassagyarmat moest je het kaartje inderdaad in de bus kopen, wist een van hen te vertellen, maar waarom was ook haar niet duidelijk.
Maar een ander vertelde me dat wachten in de rij voor het loket ook geen zin gehad zou hebben. Daar verkopen ze namelijk helemaal geen gewone kaartjes meer sinds er voor het stationsgebouw een kaartjesautomaat neer is gezet. Een onmogelijke automaat, vertelde ze erbij: "Ik heb er ooit tien minuten voor gestaan en ik heb niet kunnen uitvogelen hoe die werkte." Gelukkig bleek haar chauffeur ook van het begripvolle type, zodat ze toch thuisgekomen is.
Een week geleden moest ik naar Balassagyarmat voor een interview. De trein deed er twee uur over, de bus een dik uur, dus de keuze was snel gemaakt. Op het busstation wilde ik een kaartje kopen. "Dat kan alleen op de bus," zei de dame achter het loket streng tegen me. Op de terugweg in Balassagyarmat probeerde ik het weer, maar ook daar kreeg ik te horen dat kaartjes alleen op de bus verkocht werden.
Gisteren moest ik naar een dorpje in de buurt. Zelfde busstation, andere lijn. Bij het loket stond een eindeloze rij mensen abonnementen te regelen en meer rittenkaarten te kopen, bezigheden die gepaard gaan met het uitschrijven van allerlei bonnetjes en die daarom veel tijd kosten. Gezien mijn ervaring een week eerder leek het me meteen verstandig mijn kaartje op de bus te kopen.
"Dat kan niet hier, dat moet daar," vertelde de chauffeur mij. Hij wees in de richting van het busstation. Toen ik hem zei dat hij vermoedelijk vertrokken zou zijn tegen de tijd dat ik daar een kaartje had aangeschaft, knikte hij begripvol en vond een creatieve oplossing. Ik kon blijven zitten en moest bij de volgende halte een kaartje bij hem kopen. Dan kon het namelijk wel. En inderdaad, bij de volgende halte rolde er keurig een kaartje uit zijn automaat.
Toen ik het verhaal later in het dorp aan een paar vrouwen vertelde, bleek dat ik niet de enige was die het wat verwarrend vond. Naar Balassagyarmat moest je het kaartje inderdaad in de bus kopen, wist een van hen te vertellen, maar waarom was ook haar niet duidelijk.
Maar een ander vertelde me dat wachten in de rij voor het loket ook geen zin gehad zou hebben. Daar verkopen ze namelijk helemaal geen gewone kaartjes meer sinds er voor het stationsgebouw een kaartjesautomaat neer is gezet. Een onmogelijke automaat, vertelde ze erbij: "Ik heb er ooit tien minuten voor gestaan en ik heb niet kunnen uitvogelen hoe die werkte." Gelukkig bleek haar chauffeur ook van het begripvolle type, zodat ze toch thuisgekomen is.
Reacties