Posts

Posts uit juni, 2010 tonen

FOUT PARKEREN

Ik geef het meteen toe, ik stond verkeerd. Vanwege de overstroming in onze straat hadden we de auto elders in de stad gezet. Tussen allerlei andere auto's, maar, zoals een parkeerwacht constateerde, op de stoep. Nu wordt in Hongarije wel vaker op de stoep geparkeerd, sterker nog, er zijn plaatsen waar een bord je voorschrijft op de stoep te parkeren, maar hier mocht het dus niet. Omdat de auto op naam van ons bedrijf staat, viel een week geleden een envelop in de brievenbus met een formulier waarop vermeld moest worden wie de auto had gereden. De datum en de tijd stonden er precies bij, samen met een foto van onze fout geparkeerde auto. Nu kon je op die foto ook zien dat er op die tijd helemaal niemand in die auto reed. Dat is over het algemeen een kenmerk van geparkeerde auto's, trouwens. Dus stuurde ik het formulier terug, met precies die mededeling: niemand, want hij stond geparkeerd. Onderop maakte ik nog een opmerking over een straat om de hoek, waar de auto's vaak zo

KLASSENLERAAR

Toen onze zoon voor het eerst naar school ging, kregen we van iedere Hongaar die we kenden het belang van een goede klassenleraar op het hart gedrukt. Sommige mensen gingen zelfs zover om te beweren dat het er eigenlijk niet toe deed of de school goed was, als het met de klassenleraar maar snor zat. Daarom moest je beslist vooraf kennis gaan maken, en als de leraar, of op die leeftijd meestal de juf, niet beviel, kon je beter een andere school zoeken. Zo'n juf gaat de eerste vier jaar mee, dus het is inderdaad van belang dat je kind, en ook jij, met zo iemand kan opschieten. Maar ook nadat die vier jaar om waren en onze zoon met wisselende leraren werd geconfronteerd, kwam het belang van een goede klassenleraar regelmatig ter sprake.  En toen we een middelbare school zochten, werden we weer gewaarschuwd toch vooral ook op de klassenleraar te letten. Niet voor niets: zo'n Hongaarse klassenleraar of juf is meer dan gewoon een simpel aanspreekpunt, het is een soort plaatsvervangen

PÁLINKA

Afbeelding
Hongarije's nieuwe regering gebruikt haar tweederde meerderheid om in razend tempo en zonder enig debat tal van wetten door het parlement te jagen. Het is dat er voorlopig nog een president zit die oplet, anders zouden ambtenaren inmiddels al zonder opgave van reden ontslagen kunnen worden. Zo zorg je dat er vanuit die hoek geen kritiek meer op je beleid is. Erg lang zal die rem op de hervormingswoede van Fidesz overigens niet duren, want binnenkort loopt president Solyom's termijn af, en dat hij herkozen wordt, is hoogst onwaarschijnlijk.De volgende president wordt zonder enige twijfel een brave Fidesz-aanhanger. Tussen al die wetten zitten ook zeer verrassende voorstellen. Zoals de wet die het thuis stoken van palinka helemaal vrij wil geven. Geen brandend probleem, lijkt mij, maar volgens Orbán moet daarmee een einde gemaakt worden aan het al negentig jaar durende onrecht dat boeren niet vrij kunnen beslissen wat ze met hun fruit doen: er jam van koken, of sterke drank. Iede

TELEFOONSTORING

Afbeelding
Pakweg anderhalve week geleden, toen Vác zich aan het voorbereiden was op de overstroming van de Donau, zakte een auto vol zandzakken door de stoep voor ons huis. Ik had de plek al vaker met argwaan bekijken, er zat een rare holte in het asfalt waarvan de stoep is gemaakt. Zelf dacht ik altijd aan een lekke rioolbuis die het zand wegzoog, maar het bleek een put te zijn met stekkers en draden die iets met de telefoon te maken hadden. De zandwagen stopte netjes, en legde een paar zandzakken om de put. Dat voorkwam in ieder geval dat er zomaar iemand in zou wandelen. Mijn verwachting dat een open put onze telefoonverbinding niet ten goede zou komen, was terecht. Toen de draden eenmaal onder water stonden, hadden we alleen nog maar gezoem op het toestel. Opmerkelijk genoeg deed onze computerverbinding het nog wel. Toen het water eenmaal was gezakt, werd het spekgladde slib dat de Donau in de straat had achtergelaten in razend tempo weggeboend. Er kwam ook een ploeg van pakweg vier mensen o

VOORUITZIEN

Regeren is vooruitzien, zeggen ze. Je hoeft echt geen politiek zwaargewicht te zijn om te bedenken dat als je roept dat jouw land er zo slecht aan toe is dat het het voorbeeld van Griekenland zou kunnen volgen, de effecten van zo'n uitspraak dramatisch zijn. Nadat Lajos Kósa, vice-voorzitter van de regeringspartij Fidesz, vorige week aankondigde dat Hongarije aan de rand van het bankroet stond, tuimelde niet alleen de forint. Ook de euro verzwakte en de internationale beurzen reageerden. In Brussel zullen ze waarschijnlijk heel blij zijn met de nieuwe Hongaarse regering. En dat, terwijl Kosa's partijgenoot en voormalig minister van financiën Mihály Varga vrijdag moest erkennen dat de vorige regering Hongarije in een redelijk goede financiële staat heeft achtergelaten. Er zijn wel wat problemen: er komt minder belasting binnen dan was begroot, en de schulden van een aantal staatsbedrijven als de spoorwegen, het openbaar vervoer in Boedapest en luchtvaartmaatschappij Malev zijn g

PLANTJES

Afbeelding
Voor onze deur is de Donau overstroomd. Het water staat nog in het park aan de andere kant van de straat, maar het komt zeker hoger. De Donau kabbelt straks door onze voortuin. Eindelijk een zwembad aan huis. En wat voor één. Gelukkig wijst alles erop dat het niet verder dan de voortuin zal komen, als het tenminste niet weer gaat regenen. Maar de weersverwachtingen zijn goed, dus ik blijf optimistisch. Niemand kan zeggen dat deze overstroming als een verrassing kwam. Hongarije, en heel Centraal-Europa, hadden de afgelopen paar weken ongehoord slecht weer. Het regende letterlijk dagen achtereen. Elders traden de rivieren al veel eerder buiten hun oevers. In Polen, Tsjechië en Oost-Hongarije zijn ze al tijden met zandzakken in de weer. De Donau wist heel wat water te verwerken, maar de afgelopen week zag je het water in razend tempo stijgen. Wie schetst dus mijn verbazing toen afgelopen donderdag een groep ijverige tuiniers het park introk, met grote kratten plantjes. Bij de ingang zijn

TRIANON

Afbeelding
Aan de oever van de Donau staan zo’n 200 mensen rond een dikke vierkante zuil met een vlaggenstok erop. Een meisje draagt droeve gedichten over het Hongaars noodlot voor. Dan stappen vier mannen in huzarenpakken naar voren. Plechtig dragen ze een blad met 64 minuscule aardewerken plantenpotjes, gevuld met aarde, afkomstig van alle provincies die Hongarije na de Eerste Wereldoorlog kwijtraakte. Onder toeziend oog van de burgemeester, de bisschop en de dominee worden de potjes in het monument bijgezet. Vooral oudere vrouwen laten openlijk hun tranen vloeien. Vandaag precies negentig jaar geleden raakte Hongarije, een van de verliezers van de Eerste Wereldoorlog, bij de vredesbesprekingen in Versailles pakweg tweederde van zijn grondgebied kwijt. De geallieerden schonken ruim tweederde van het Hongaarse grondgebied aan de nieuwe staten Tsjecho-Slowakije, Roemenië en Joegoslavië. In tegenstelling tot de afspraken werden ook gebieden met een zuiver Hongaarse bevolking door de buurlanden ing