SIRENE
Even geen politiek. Ik stond deze week in Budapest voor een zebrapad te wachten op het groene licht, toen ergens in de verte een ambulance klonk. Nu hebben Hongaarse sirenes een vreemd eigenschap. Hun geluid is uitstekend hoorbaar, maar waar het vandaan komt, is meestal onmogelijk te bepalen. En dus gebeurde wat in Hongarije altijd gebeurt als een sirene klinkt: iedereen bleef staan wachten toch het voertuig, een ambulance ditmaal, voorbij was.
Er zijn van die zaken die nu eenmaal beter functioneren in dit land. Sneeuwruimen is er één van, plaats maken voor voertuigen met sirenes een andere. Zodra Hongaarse automobilisten een sirene horen, minderen ze vaart en kruipen naar de zijkant om ruim baan te maken voor het voertuig. Hoe druk het verkeer ook is, een ambulance of brandweerwagen komt er altijd wel door.
Sneeuwruimen dus. Ik heb afgelopen weken mijn ogen weer eens uitgekeken over de asociale wijze waarop mensen in Nederland de stoep voor hun huis in een ijsbaan laten veranderen. Een paar keer heb ik mensen erover aangesproken, en dan krijg je curieuze reacties. "Ja", zei een man, "Het is een schande, ik heb al een paar keer bij de gemeente geklaagd."
Waarop ik hem uitlegde dat ik in een land woonde waar mensen het gewoon als hun burgerplicht beschouwen om de stoep schoon te houden, en hoe fantastisch dat systeem werkt: een uur of twee nadat het gesneeuwd heeft, zijn de stoepen grotendeels weer begaanbaar. "Als iedereen in Amsterdam zelf verantwoording verantwoording zou nemen voor die zes meter stoep voor zijn huis, zou het probleem opgelost zijn." Ja, zei de man weer, ik had helemaal gelijk, hij had al geklaagd bij de gemeente....
Van winkeliers zou je helemaal verwachten dat ze er een zeker belang bij hebben om hun stoep begaanbaar te maken, zodat hun klanten zonder gebroken been bij de zaak kunnen komen. Maar nee hoor, ook winkels hadden een ijsbaan voor de deur.
Tot ik in de Amsterdamse Javastraat kwam. Tot mijn blije verrassing was daar een lang stuk stoep schoon genoeg gemaakt om er zonder glibberpartijen te kunnen lopen. Alleen Kwaliteitsslagerij Van den Boogaard had aan deze klantvriendelijke actie niet meegedaan, en toen ik terugkeek, zag ik dat alle eerdere winkels namen als Supermarkt Bosporus, Kapsalon Fatima en Reisbureau Dunya (of iets dergelijks) droegen. Blijkbaar kunnen ze in Turkije wel sneeuwruimen. Ik hoop van harte dat de winkeliers in de Javastraat niet al te hard werken aan hun Nederlandse inburgering. Zou Wilders zijn stoep trouwens vegen? Of anders zijn bodyguard?
Er zijn van die zaken die nu eenmaal beter functioneren in dit land. Sneeuwruimen is er één van, plaats maken voor voertuigen met sirenes een andere. Zodra Hongaarse automobilisten een sirene horen, minderen ze vaart en kruipen naar de zijkant om ruim baan te maken voor het voertuig. Hoe druk het verkeer ook is, een ambulance of brandweerwagen komt er altijd wel door.
Sneeuwruimen dus. Ik heb afgelopen weken mijn ogen weer eens uitgekeken over de asociale wijze waarop mensen in Nederland de stoep voor hun huis in een ijsbaan laten veranderen. Een paar keer heb ik mensen erover aangesproken, en dan krijg je curieuze reacties. "Ja", zei een man, "Het is een schande, ik heb al een paar keer bij de gemeente geklaagd."
Waarop ik hem uitlegde dat ik in een land woonde waar mensen het gewoon als hun burgerplicht beschouwen om de stoep schoon te houden, en hoe fantastisch dat systeem werkt: een uur of twee nadat het gesneeuwd heeft, zijn de stoepen grotendeels weer begaanbaar. "Als iedereen in Amsterdam zelf verantwoording verantwoording zou nemen voor die zes meter stoep voor zijn huis, zou het probleem opgelost zijn." Ja, zei de man weer, ik had helemaal gelijk, hij had al geklaagd bij de gemeente....
Van winkeliers zou je helemaal verwachten dat ze er een zeker belang bij hebben om hun stoep begaanbaar te maken, zodat hun klanten zonder gebroken been bij de zaak kunnen komen. Maar nee hoor, ook winkels hadden een ijsbaan voor de deur.
Tot ik in de Amsterdamse Javastraat kwam. Tot mijn blije verrassing was daar een lang stuk stoep schoon genoeg gemaakt om er zonder glibberpartijen te kunnen lopen. Alleen Kwaliteitsslagerij Van den Boogaard had aan deze klantvriendelijke actie niet meegedaan, en toen ik terugkeek, zag ik dat alle eerdere winkels namen als Supermarkt Bosporus, Kapsalon Fatima en Reisbureau Dunya (of iets dergelijks) droegen. Blijkbaar kunnen ze in Turkije wel sneeuwruimen. Ik hoop van harte dat de winkeliers in de Javastraat niet al te hard werken aan hun Nederlandse inburgering. Zou Wilders zijn stoep trouwens vegen? Of anders zijn bodyguard?
Reacties