Gesprek in de trein
In de trein van Utrecht naar Nijmegen zit een groep studenten. Ze praten nogal hard, en daarom kan me niet ontgaan dat het gesprek plots over een medestudente gaat, of een medestudent, die zich van vrouw naar man aan het ombouwen is. Er schijnt een borstoperatie aanstaande te zijn, en de groep bespreekt intensief, maar met mededogen, wat voor enorm ingrijpende verandering dat voor de betreffende persoon moet zijn. Het gesprek gaat over hormonen, over baardgroei, over haar stem, maar, en daarom valt het me op, niet één keer wordt er grappig over gedaan of over gegiecheld. Transseksualiteit is voor hen duidelijk geen onderwerp om over te lachen, laat staan om bespottelijk te maken. Je zal het maar hebben. Alle problemen die daarbij komen kijken....
Ik probeer me hetzelfde gesprek in te denken in een Hongaarse treincoupé. Onmogelijk, denk ik. Het zal in Hongarije misschien mogelijk zijn je te laten opereren, maar als het gebeurt, gebeurt dat heel erg in het geheim. Een zoektocht op het internet levert sites op van belangenorganisaties van homoseksuelen, waar uit wordt gelegd wat een transseksueel is, en mensen worden uitgenodigd voor een bijeenkomst van transseksuelen in, jawel, Nederland. En er wat het een en ander hormoonbehandelingen uitgelegd. Maar een operatie? Er is één Attila die er openlijk voor uit is gekomen dat hij in een Anna veranderd is en die dan ook alle kranten heeft gehaald.
Maar daar blijft het wel bij. Boedapest heeft zeker een homoscene, en je ziet op straat heel af en toe een stel dat openlijk uit de kast komt. Maar daar is moed voor nodig, want aanvaard is het zeker niet. Homoseksualiteit is voor scholieren een onderwerp om op school lacherig over te doen, voor sommige priesters een ziekelijke afwijking en voor sommige politici in de huidige regering een kwestie om zich druk over te maken: niet voor niets is het huwelijk in de nieuwe grondwet vastgelegd als een verbinding tussen man en vrouw.
Transseksualiteit is in zo'n klimaat helemaal een brug te ver. En een paar studenten die er in de trein over praten alsof ze het hebben over de aanstaande verhuizing van een of andere vriend of het gebroken been van een vriendin? Ik denk dat we daar nog heel lang op kunnen wachten.
Ik probeer me hetzelfde gesprek in te denken in een Hongaarse treincoupé. Onmogelijk, denk ik. Het zal in Hongarije misschien mogelijk zijn je te laten opereren, maar als het gebeurt, gebeurt dat heel erg in het geheim. Een zoektocht op het internet levert sites op van belangenorganisaties van homoseksuelen, waar uit wordt gelegd wat een transseksueel is, en mensen worden uitgenodigd voor een bijeenkomst van transseksuelen in, jawel, Nederland. En er wat het een en ander hormoonbehandelingen uitgelegd. Maar een operatie? Er is één Attila die er openlijk voor uit is gekomen dat hij in een Anna veranderd is en die dan ook alle kranten heeft gehaald.
Maar daar blijft het wel bij. Boedapest heeft zeker een homoscene, en je ziet op straat heel af en toe een stel dat openlijk uit de kast komt. Maar daar is moed voor nodig, want aanvaard is het zeker niet. Homoseksualiteit is voor scholieren een onderwerp om op school lacherig over te doen, voor sommige priesters een ziekelijke afwijking en voor sommige politici in de huidige regering een kwestie om zich druk over te maken: niet voor niets is het huwelijk in de nieuwe grondwet vastgelegd als een verbinding tussen man en vrouw.
Transseksualiteit is in zo'n klimaat helemaal een brug te ver. En een paar studenten die er in de trein over praten alsof ze het hebben over de aanstaande verhuizing van een of andere vriend of het gebroken been van een vriendin? Ik denk dat we daar nog heel lang op kunnen wachten.
Reacties