Georganiseerde kritiek
Ik geef toe: ik plaats niet iedere reactie op mijn blog. Kritische reacties zijn welkom, vooral als ze onderbouwd zijn. Dat draagt alleen maar bij aan de discussie. Maar er zijn grenzen. Scheldpartijen halen het niet, of ze nou aan mij gericht zijn, aan Hongaarse zigeuners (komt voor) of aan premier Viktor Orbán (ook gebeurd). Anonieme reacties bekijk ik ook kritischer dan andere. Het is per slot van rekening mijn blog, geen krant.
Onlangs kreeg ik een reactie van een zekere Erzsébet, duidelijk een aanhangster van de regering. Interessant was dat Erzsébet, die zich aan het einde omschreef als "een Hongaarse wetenschapper, mede namens80% procent van de Hongaarse bevolking" blijkens haar e-mailadres Mária heette. Ze had het over een lastercampagne, en over de linkse en liberale media die hemel en aarde vol grienen met hun schimperijen.
Ik was nog steeds aan het peinzen wat ik ermee aan moest, toen ik een nieuwe reactie kreeg. Niet van Erzsébet, niet van Mária, maar van Ida. Afgezien van de naam: de tekst was identiek, inclusief onzinnige afbreekstreepjes en spelfouten.
Ik zal hem u niet onthouden. Erzsébet/Maria/Ida spreekt kleurrijk Nederlands:
Wij Hongaren moeten met ontsteltenis ervaren en bevinden het tegelijk wel be-treurenswaard dat bepaalde gerenommeerde Nederlandse kranten kennelijk overeengestemd het grondbeginsel van onpartijdige berichtgeving herhaald ver-krachten en hun lezers in de war brengen door tot spreektrompetten van trans-nationale zog. „groen-links-liberale” krachten te worden. Ook uw blad laat van tijd tot tijd vrij spel voor met name een onbeschaamde lastercampagne, zonder deze op waarheid te hebben gecontroleerd, die tegen de met 2/3-meerderheid democratisch gekozen regering van Hongarije wordt gevoerd.
Sommige vertegenwoordigers van de huidige linksliberale oppositie in Hongarije kunnen het als konsekwentie van hun politieke nederlaag machtverlies nauwelijks verdragen en grienen eerder hemel en aarde vol hun schimperijen. De democratie is in gevaar – schreeuwen ze altijd de wereld in wanneer juist niet zij aan de macht zitten,
waardoor ze spontaan echter maar hun dictatorische neiging ont-hullen. God behoede Europa! De redacteurs zouden zich niet moeten laten beet-nemen door de arglistige bedriegerij en misleiding, en deze vooral niet ver-spreiden. Zij, die daar geloof aan hechten, sterker, daarbij assisteren, dienen namelijk maar het kwade.
Een Hongaars wetenschapper,
mede namens rond 80% van de Hongaarse bevolking
Onlangs kreeg ik een reactie van een zekere Erzsébet, duidelijk een aanhangster van de regering. Interessant was dat Erzsébet, die zich aan het einde omschreef als "een Hongaarse wetenschapper, mede namens80% procent van de Hongaarse bevolking" blijkens haar e-mailadres Mária heette. Ze had het over een lastercampagne, en over de linkse en liberale media die hemel en aarde vol grienen met hun schimperijen.
Ik was nog steeds aan het peinzen wat ik ermee aan moest, toen ik een nieuwe reactie kreeg. Niet van Erzsébet, niet van Mária, maar van Ida. Afgezien van de naam: de tekst was identiek, inclusief onzinnige afbreekstreepjes en spelfouten.
Ik zal hem u niet onthouden. Erzsébet/Maria/Ida spreekt kleurrijk Nederlands:
Wij Hongaren moeten met ontsteltenis ervaren en bevinden het tegelijk wel be-treurenswaard dat bepaalde gerenommeerde Nederlandse kranten kennelijk overeengestemd het grondbeginsel van onpartijdige berichtgeving herhaald ver-krachten en hun lezers in de war brengen door tot spreektrompetten van trans-nationale zog. „groen-links-liberale” krachten te worden. Ook uw blad laat van tijd tot tijd vrij spel voor met name een onbeschaamde lastercampagne, zonder deze op waarheid te hebben gecontroleerd, die tegen de met 2/3-meerderheid democratisch gekozen regering van Hongarije wordt gevoerd.
Sommige vertegenwoordigers van de huidige linksliberale oppositie in Hongarije kunnen het als konsekwentie van hun politieke nederlaag machtverlies nauwelijks verdragen en grienen eerder hemel en aarde vol hun schimperijen. De democratie is in gevaar – schreeuwen ze altijd de wereld in wanneer juist niet zij aan de macht zitten,
waardoor ze spontaan echter maar hun dictatorische neiging ont-hullen. God behoede Europa! De redacteurs zouden zich niet moeten laten beet-nemen door de arglistige bedriegerij en misleiding, en deze vooral niet ver-spreiden. Zij, die daar geloof aan hechten, sterker, daarbij assisteren, dienen namelijk maar het kwade.
Een Hongaars wetenschapper,
mede namens rond 80% van de Hongaarse bevolking
Ik ben natuurlijk blij te horen dat mijn blog een "gerenommeerde Nederlandse krant is." Zo hoog had ik mezelf niet ingeschat. Echt verbaasd over deze reactie ben ik overigens niet. Een tijd geleden stuurde iemand me een brief door die Hongaarse verenigingen wereldwijd blijkbaar hebben rondgestuurd. Daarin riepen ze hun leden op om mee te werken aan acties om lokale media te bewerken. Sinds die tijd krijg ik, en ook het dagblad Trouw waarvoor ik schrijf, vaker dit soort reacties, al is deze knip-en-plak-actie wel een uitschieter.
Wetenschapper of niet, Erzsébet/Mária/Ida kan in ieder geval niet rekenen, want tweederde is echt niet gelijk aan tachtig procent. Bovendien, die tweederde heeft betrekking op het aantal zetels dat deze regering in het parlement heeft, niet op het percentage van de stemmen dat ze in 2010 achter zich kreeg. Dat was namelijk 53 procent. Veel, maar dat betekent dat 47 procent van de mensen die naar de stembus ging, niet op deze regering stemde. En los daarvan: ruim 35 procent van de kiezers ging niet stemmen. Wie niet gaat stemmen, verspeelt daarmee zijn rechten, maar maakt toch een gebaar naar de politici: hij zegt ermee dat hij niemand vertrouwt. Het betekent uiteindelijk dat een ruime meerderheid van alle kiesgerechtigden destijds NIET op deze regering heeft gestemd. De niet-stemmers stemden ook niet op de oppositie, maar zelfs op basis van de toenmalige verkiezingsuitslag kun je onmogelijk claimen dat 80 procent van de Hongaren het eens zou zijn met onze 'Hongaarse wetenschapper'.
En ook niet op basis van de huidige opiniepeilingen. Het kan natuurlijk zijn dat Erzsébet/Mária/Ida gewoon verkeerd heeft gelezen, want de meest recente opiniepeilingen geven ongeveer de omgekeerde cijfers als zij claimt. Iets van tachtig procent van de Hongaren meent namelijk dat het regeringsbeleid de verkeerde kant op gaat en dat vertaalt zich inmiddels ook in partijvoorkeuren. Volgens de meest recente opiniepeiling van opiniebureau Ipsos, van eind maart, kan regeringspartij Fidesz onder alle kiezers nog maar op 19 procent van de stemmen rekenen, oppositiepartij MSzP op 14 procent. Andere peilingen geven min of meer hetzelfde aan, met uitzondering van Fidesz-spreekbuis Nézőpont. 52 procent van de Hongaren weet op dit moment helemaal niet waar ze op moeten stemmen. Dat is behoorlijk zorgwekkend.
Reacties
Jammer, die instelling. Gelukkig lees ik in dit artikel dat de aanhang van die machthebbers steeds meer gedesillusioneerd raakt van hun retoriek en het nu ook niet meer weet welke revolutie ze nu eigenlijk voorstaan.
Prima om over missers in de huidige politiek te schrijven. Jammer dat je dat naliet tijdens de vorige achtjarige politieke periode. Tenminste ze zijn me niet opgevallen, integendeel slechts de toenmalige oppostie kreeg ervan langs.
Voor mij geldt simpel socialistische misser of conservatieve misser het is en blijft een misser.
Daardoor heb je je mijns inziens poliek gekleurd opgesteld en natuurlijk krijg je dan kritiek.
Na de 12 jaar dat ik nu hier ben kan ik slechts constateren dat zowel door links als door rechts de politiek gebruikt wordt als persoonlijk machtsmiddel.
Socialisme, liberalisme conservatisme worden misleidend gebruikt om aanhang te verwerven.
Arme Hongaar die inderdaad niet meer weet wat en op wie hij zou kunnen stemmen en slechts de wrange vruchten ervan op zijn bord krijgt aangeboden.
Ik heb niets tegen kritiek, en als iemand een goed onderbouwd stuk schrijft waarom een bepaalde regeringsmaatregel wel degelijk okay is, prima! Waar ik wel wat tegen heb, zijn schreeuwerige beweringen dat de kritiek op Hongarije een links-liberaal internationaal complot is.
De vorige regering heeft zeker dingen fout gedaan, maar het gaat niet gewoon om de vraag wie betere of slechtere beleidsmaatregelen neemt. Orbán staat, zegt hij zelf ook, voor niets meer en niets minder dan een totale verandering van het systeem, een revolutie in het stemhokje, zoals hij na de verkiezing verklaarde. En de richting waarin die systeemverandering gaat, is drastisch. We praten niet over een wat minder gelukkige maatregel hier of daar, of over corrupte politici die overal een graantje meepikken. We praten over politici die alles op hun kop zetten, zonder maatschappelijk debat een nieuwe grondwet aannemen. Een grondwet die bijvoorbeeld vastlegt dat belastingwetten alleen met een twee derde meerderheid veranderd mogen worden, zodat iedere volgende regering met handen en voeten gebonden is aan beleid dat Fidesz nu bedenkt. Over een nieuwe kerkwet die tientallen, ook legitieme kerken, hun status ontnemen. Een mediawet die het theoretisch mogelijk maakt om media met boetes financieel totaal ten gronde te richten. Een kieswet die het straks bij de volgende verkiezingen mogelijk maakt om met dertig procent van de stemmen toch een absolute meerderheid in het parlement te krijgen. Over beperking van de macht van het grondwettelijk hof, zodat er eigenlijk nauwelijks nog controle is op wat het parlement doet. Over het ontslag bij de staatsmedia van alle journalisten die zich enigszins kritisch uitlaten over deze regering.
En nee, dat is onder de vorige regering niet gebeurd, toen had je programma's op de staatsradio die geleid werden door uitgesproken Fideszaanhangers. Gyurcsány heeft nooit geprobeerd heeft om oppositiemedia het leven zuur te maken door overheidsadvertenties in oppositiekranten volkomen stil te leggen. Destijds werden die reclamebudgetten netjes onder alle kranten verdeeld, of ze nu van pro regering of pro oppositie waren. Nu krijgen oppositiemedia geen overheidsadvertenties meer, en veel bedrijven volgen dat voorbeeld uit angst anders overheidsopdrachten mis te lopen.
Ik had in mei 2010 echt de hoop dat Fidesz met zijn sterke meerderheid in staat zou zijn een aantal zaken in orde te brengen die de socialisten, mede dankzij de permanente tegenwerking van de oppositie overigens, niet in orde hebben kunnen brengen. Nu zijn we twee jaar verder, en zaken als onderwijs en gezondheidszorg modderen net zo hard verder als de acht jaar daarvoor. Maar intussen is er wel alles aan gedaan om het systeem zo te hervormen dat Fidesz de droom om minstens twintig jaar aan de macht te blijven (daar hebben ze het over gehad), waar kan maken. Je kunt de socialisten geklungel en corruptie verwijten, maar ondergraving van instanties die het democratisch bestel moeten garanderen is echt iets anders. Het gaat niet simpelweg om 'socialistische missers' of 'conservatieve missers', maar om fundamentele veranderingen. Dat verklaart waarom er zoveel kritischer gekeken wordt naar wat er nu in Hongarije gaande is dan daarvoor.
Ook ik had de hoop na mei 2010 dat eindelijk noodzakelijke veranderingen in wetgeving doorgevoerd kon gaan worden, en dat in overleg en met respect voor oppositie en minderheden.
Maar helaas, macht en de angst om die te verliezen leiden dus tot wetten en regelgeving die op zich weer strijd garanderen voor komende decennia. Jammer een gemiste kans om het poldermodel te gebruiken, en uit deze elkaar bestrijden situatie te komen.
Ook na de welbekende leugenrede van 2006 had ik die hoop. Er vannuit gaande natuurlijk dat er nieuwe verkiezingen zouden komen. Doch zie hier hetzelfde verschijnsel,angst om de macht te verliezen, dezelfde angst die aanleiding gaf tot dit EU en kiezersbedrog ging zover dat men met alle macht (en onmacht)op het fluweel bleef zitten.
Driekwart van de Hongaarse bevolking vond dat niet kunnen, hoe dacht je daar zelf eigenlijk over, ik kon nergens iets vinden.
Blijkbaar vond men dat een kleine vier jaar later nog zo gezien de uitslag van de 2010 verkiezingen.
Normaal zou Fidesz m.i. nooit zo groot hebben kunnen worden, dus wie is daar nu eigenlijk verantwoordelijk voor?
En hoe denk je dan eigenlijk dat na een dergelijke gebeurtenis er nog zinvol overleg kan zijn tussen regeringspartijen en oppositie?
Bij je conclusie: Geklungel en corruptie mag je de socialisten verwijten, maar ondergraving van instanties die het democratisch stelsel moeten garanderen, ben je waarschijnlijk vergeten dat ook manupilatie van verkiezingen een ondergraving van het democratisch stelsel is.
Wanneer en hoe komt er nu eens een einde aan deze elkaar bestrijden situatie??
Helaas zie ik nergens een vredesengel, of heb jij vleugels?
De speech van Gyurcsány in 2006 was iets uitgebreider dan de oppositie destijds wenste te citeren. Hij zei "Wij hebben gelogen, de oppositie heeft gelogen, alle partijen liegen en daar moeten we nu eens mee stoppen" Pakweg. En inderdaad, in die campagne loog iedereen. Voor die verkiezingen beloofde Fidesz de pensioensgerechtigden een veertiende maand pensioen. Dat werd zwaar bekritiseerd, omdat het onbetaalbaar was, en ik sprak een paar weken voor de verkiezingen een top-politicus van Fidesz die zei: natuurlijk gaan we dat niet doen, we weten zelf ook wel dat dat niet kan, maar we moeten de mensen toch iets beloven, anders verliezen we. En overigens wist niet alleen Gyurcsány, maar ook Fidesz voor de verkiezingen in 2006 dat de begrotingscijfers (want daar ging het om met de leugen) veel ongunstiger waren dan werd gezegd. Maar het was ook niet in het belang van die partij om dat aan de grote klok te hangen: je kunt moeilijk allerlei mooie beloftes doen en gelijktijdig zeggen dat daar helemaal geen geld voor is.
Voor de verkiezingen in 2010 had Fidesz feitelijk geen programma. Ze hebben nooit aan de kiezers gezegd dat ze de grondwet zouden veranderen en al die andere drastische maatregelen die ze door hebben gevoerd. Dat is ook een vorm van liegen. Dat mensen massaal op Fidesz hebben gestemd, was minder omdat ze wisten waarvoor ze stemden, als wel waartegen. Dat Fidesz overigens een tweederde meerderheid haalde, heeft met het kiessysteem te maken, niet met hun werkelijke aanhang.
Maar dat de onvrede over de vorige regering groot was, was duidelijk. Ik ben alleen bang dat de onvrede over deze regering straks net zo groot is.
Jouw laatste vraag is de essentiële: hoe komt het land eruit? Hoe komt het ooit in de situatie dat politici bereid zijn naar elkaar te luisteren en in het belang van het land compromissen te sluiten en niet alleen hun eigen, persoonlijke en machtspolitieke belangen voorop te stellen? Helaas, ik heb nog eens onder mijn trui gekeken, ik geloof niet dat ik vleugels heb, nee....
Nationale samenwerking, dat is volgens Viktor Orbán, leider van de conservatieve Fidesz partij, het credo van de nieuwe Hongaarse regering. Opmerkelijk, want de tweede ronde van de parlementsverkiezingen verzekerde Orbán dit weekeinde van een tweederde meerderheid, zodat zijn regering eigenmachtig elke drastische verandering, inclusief van de grondwet, kan doorvoeren.
’Een revolutie via de legale weg’ noemde Orbán gisteren zijn overwinning. Hij beloofde een eind te maken aan ’de onzekerheden en onvolkomenheden’ veroorzaakt door de val van het communisme in 1989. Veel Hongaren hebben Fidesz gestemd in de hoop dat er een eind zal komen aan de grote politieke onrust en verdeeldheid van de laatste jaren, en uit onvrede over de slechte economie, de werkloosheid, corruptie en criminaliteit.
Die stemming heeft ook de extreem-rechtse partij Jobbik 16,7 procent van de stemmen bezorgd. Orbán keert zich nu steeds nadrukkelijker tegen Jobbik, ’de enige anti-Europese partij in het land’, en zegt dat hij hun paramilitaire Hongaarse Garde wil aanpakken. „Maar daartoe moeten we eerst de veiligheidssituatie in het land verbeteren.”
De socialistische oppositiepartij (19,3 procent) vreest dat Orbán zijn macht zal misbruiken, zoals hij dat ook regelmatig deed tijdens zijn eerste regeerperiode tussen 1998 en 2002. Maar Orbán zegt wijzer te zijn geworden: „Wij zullen enorme veranderingen doorvoeren, maar we zullen dat doen op een Europese en verantwoorde wijze”. De toekomstige premier vergeleek zijn winnende partij met een olifant die heel voorzichtig zal proberen te lopen. Maar die olifant stampte er prompt stevig op los toen Orbán zijn linkse politieke tegenstanders opnieuw verweet ’oligarchen’ en communisten te zijn.
Details over regeringsplannen gaf Orbán opnieuw niet, maar hij noemde wel een aantal prioriteiten: een harde aanpak van de misdaad en van corruptie; een drastische verlaging en versimpeling van belastingen; minder invloed voor lobby’s van multinationale bedrijven en meer subsidie voor het Hongaarse midden- en kleinbedrijf; forse hervormingen in het overheidsapparaat. Onduidelijk blijft evenwel hoe Orbán dit alles denkt te kunnen financieren.