Runa Hellinga - Media

Universiteit van Decrecen De klas van mijn zoon, die een jaar voor zijn eindexamen staat, had afgelopen tijd weinig belangstelling voor de studentendemonstraties tegen de invoering van collegegeld en tegen de bezuinigingen op het hoger onderwijs in Hongarije. Opmerkelijk, want de leerlingen een klas hoger waren wel degelijk actief. Het probleem raakt hen ongetwijfeld meer, omdat ze deze weken al moeten besluiten over hun toekomst en een universiteit moeten kiezen. Maar een belangrijke reden waarom niemand bij mijn zoon in de klas zich er echt druk over maakt, is vermoedelijk dat studeren in Hongarije in de hoofden van veel  leerlingen een gepasseerd station is. Iets van de helft van de scholieren heeft plannen om naar het buitenland te gaan. Ook de ouders verwachten niet anders. Op een recente ouderavond was  de vraag "wat moeten ze voor hun eindexamen halen om elders te kunnen studeren" een van de belangrijkste gespreksonderwerpen. De klassenleraar waarschuwde nog, wijselijk

Aziatische toestanden in Europa, zo omschrijft de Stichting Onderzoek Multinationale Ondernemingen (SOMO) de arbeidsomstandigheden in vier elektronicafabrikanten in Hongarije. Werknemers maken vaak dagen van twaalf uur, tegen zeer lage lonen en moeten op vakantie wanneer de baas dat bepaalt, aldus het SOMO-rapport “Het Flex-syndroom”. Vakbondsman László Zoltán kent de gevolgen van zo’n dienst maar al te goed. Zes jaar lang werkte hij bij Nokia in Komaron in een twaalf uurdienst. Net als zijn vrouw, die in de andere ploeg zat. “We zagen elkaar alleen bij de ploegenwisseling,” zegt hij. En op de gezamenlijke vrije dagen, maar omdat hun dag- en nachtritme verschilde, kwam het ook dan niet echt van gezamenlijke activiteiten. “Het tast je sociale leven enorm aan, je kunt nooit ergens heen, want de diensten gaan ook in het weekend door. En ik was altijd moe, maar kon niet slapen.” Zoltán stopte met de ploegendienst toen hij op zijn veertigste een hartaanval kreeg. Het SOMO-onderzoek is onder

György Balavány In 2010 was journalist György Balavány overtuigd aanhanger van de Hongaarse premier Viktor Orbán en diens partij Fidesz. Als politiek commentaar van de Fidesz-gezinde Magyar Nemzet bekritiseerde hij jarenlang met scherpe pen de vorige socialistische regering. Inmiddels kijkt hij met schrik naar de koers van de huidige regering. “Als Orbán het in toespraken over Hongaarse bloedbanden heeft, slaat hij een gevaarlijke route in.” Waar ziet u uzelf politiek staan? Ik ben overtuigd christen, en denk niet dat het christendom links of rechts is. Voor mij betekent het: solidariteit, respect, eerlijkheid, vertrouwen in mens en de maatschappij, mensen niet veroordelen wegens hun overtuiging, afkomst of geaardheid. Voor mij is het verhaal van Jezus die de voeten van zijn leerlingen wast heel belangrijk: zijn nederigheid tegenover de medemens. Deze regering benadrukt het christendom en Orbán gelooft oprecht dat hij door God is gekozen. Maar zie je Hongaarse politici die zich zoals J