Runa Hellinga - Media

Schriftelijk eindexamen Hongaarse eindexamenkandidaten gingen afgelopen week in protest de straat op. De reden: het Engelse eindexamen op hoog niveau. Of beter gezegd, het luistergedeelte van dat eindexamen, want dat was volgens hen min of meer onverstaanbaar. Het regende klachten uit het hele land en een Facebooksite over de kwestie hadden binnen de kortste keren 3500 volgers. Niet niets, gezien het feit dat een kleine 10.000 leerlingen het examen deden. Maar volgens het ministerie was er niets aan de hand. Er komen gewoon keurig sprekende Britten aan het woord die standaard Engels spreken. Waar zeuren ze over, die eindexamenkandidaten? Niet over het Britse accent. Wel over de kwaliteit van de geluidsopname.  In een tijd dat je voor een paar tientjes een digitale recorder kunt kopen waarmee je uitstekende opnames kunt maken, waarin trouwens bijna iedereen op zijn smartphone zo'n recorder bij zich heeft, krijgen eindexamenkandidaten in Hongarije een opname voorgeschoteld die klinkt

De grote verliezer: de MSzP Wat was het hoogtepunt van de uitslag van de Europese verkiezingen in Hongarije gisteren? Het feit dat regeringspartij Fidesz meer dan de helft van de stemmen haalde? Niet echt, want dat was niet helemaal een verrassing. Het feit dat de extremistische Jobbik  de tweede partij werden? Mwah. Dat lijkt schokkender dan het is., want bij de parlementsverkiezingen een paar weken geleden kregen ze 21 procent, nu 14. Ze deden het dus helemaal niet zo goed, en dat ze tweede werden, kwam vooral omdat de linkse partijen ditmaal ieder apart deelnamen. Het dansje van Ferenc Gyurcsány ? Misschien niet het belangrijkste nieuws, maar de oud-premier wist er wel de aandacht mee te trekken. TV-zender ATV bracht het wat giechelend, internetkrant Index postte de video, en zelfs het vrouwenblad Nöklapja maakte er op zijn website melding van. Niet iedereen was erover te spreken, trouwens, want critici vinden het een typisch voorbeeld van zijn arrogantie. Hij had goede reden om te

Moeizaam steunend op haar stok loopt de oude dame naar de oever van de Donau. Ze kijkt naar het wassende water. "Hoger komt het niet," zeg ik tegen haar. Ze wijst op het huis waar ze woont, niet zo heel ver van mijn eigen huis. De berichten uit Servië en Bosnië, en het stijgende water in de rivier voor haar huis, verontrusten haar. Twee keer per dag wandelt ze naar de rivier om poolshoogte te nemen. En het staat hoog, geen twijfel aan. Maar het water stroom nog netjes in de bedding, en volgens de hydrologische dienst zitten we aan de top en zal het waterniveau de komende dagen snel dalen. Mobiele dijk Die overstroming van vorig jaar, ze woont hier nou al zestig jaar, en nooit heeft ze zoiets meegemaakt, vertelt ze. Ze kan zich zelfs een decennium herinneren dat het zo droog was dat de Donau nooit overstroomde. Maar de laatste jaren.... Dat klopt, sinds ik hier woon, nu ruim zes jaar, hebben we het water al twee keer in de straat gehad, één keer in het park en één keer, vorig

Bloeiende acacia's Langs de Hongaarse wegen bloeit op dit moment de acacia. Je vindt de boom met zijn geurige witte trossen echt overal. Acacia's, althans de valse acacia's die in Hongarije als acacia door het leven gaan, zijn haast niet weg te denken uit het land. Je kunt het niemand kwalijk nemen als die denkt dat er nauwelijks een Hongaarsere boom te bedenken is. De honingzoete bloemen worden gegeten (met mate overigens, want ze zijn licht giftig). De honing wordt gewonnen, en de boom levert fantastisch brandhout op dat langzaam verbrandt en veel warmte geeft. Acacia is bovendien keihard en levert prima palen, want hij groeit recht en zelfs in de grond vermolmt het hout nauwelijks. Bovendien is het een snel groeiende boom. Het blad is goed veevoer voor runderen en wild. De bast heeft zelfs zekere medicinale krachten. De boom doet het goed op arme grond en wordt ook nog eens 250 jaar oud. Mijn liefje, wat wil je nog meer? Nou ja, als het aan de EU ligt, moet het liefje ei

Een bezoek aan Vladimir Putin zou zijn eerste actie zijn geweest als Gábor Vona, leider van de extremistische Jobbik, begin april de Hongaarse verkiezingen had gewonnen. Vona staat niet alleen. Van het Front National (FN) in Frankrijk tot aan de Gouden Dageraad in Griekenland heerst in extreemrechtse kringen in Europa bewondering voor de Russische leider. Marine le Pen van het FN, de politieke partner van Geert Wilders en de meest invloedrijke extremistische politicus in de EU, steunt het Russische optreden in Oekraïne openlijk en verwijt Europa "een nieuwe Koude Oorlog" te starten. Stalins steun aan de communistische partijen heeft plaatsgemaakt voor innige banden tussen Moskou en extreemrechts. “Bij de volgende verkiezingen kunnen die partijen samen een behoorlijk sterke fractie in het Europese Parlement worden, en onder leiding van Le Pen betekent dat dat er in het parlement actieve steun voor Rusland komt,” verwacht de Hongaarse politicoloog Péter Krekó van onderzoeksbure

Ex-Joegoslavië, Vukovar, 1991 "We konden het altijd prima vinden met onze buren. Maar ja, toen begonnen de politieke spanningen. Moslims en Serviërs stopten ermee met elkaar te groeten. En op zekere dag zagen we onze buurman 's avonds voor zijn huis staan. Wat hij deed, vroegen we. Hm, ja, met al die geruchten die de ronde deden, wilde hij toch liever een oogje in het zeil houden. Andere buren volgden zijn voorbeeld, mijn man ook. Er doken steeds meer onbekende mannen in uniform in de stad op, en mijn buurman pakte voor de zekerheid zijn geweer erbij. Andere buren volgden zijn voorbeeld, mijn man ook. Toen viel de eerste dode. Er kwamen meer gewapende mannen. Servische milities. Wij zijn gevlucht, net als de meeste moslims. Mijn buren niet. Dat waren Serviërs." Dat verhaal vertelde een vrouw uit de Bosnische Zvornik me ergens in het voorjaar van 1992. Maar vervang moslim en Serviër door Oekraïner en Rus, en haar verhaal zou willekeurig waar op de Krim of in het oosten van

Navarro voor zijn camper Het protestkamp van Balász Nagy Navarro ligt er verregend bij. Zijn caravan is rommelig. Maar binnen is het warm en hond Chippie is blij met gezelschap. Navarro ook trouwens, want de dagen zijn best lang. Inmiddels meer dan 870 dagen geleden begon hij zijn protestactie voor het gebouw van de Hongaarse publieke omroep MTV. Aanleiding was een opdracht om het gezicht van Zoltán Lomnici, voormalig hoogste rechter en een criticus van de regering Orbán, digitaal weg te poetsen uit een nieuwsreportage. Het was een censuurmaatregel die in het stalinistische Hongarije niet zou hebben misstaan. Navarro, behalve journalist ook vakbondsman, eiste het ontslag van de verantwoordelijken. Toen dat niet gebeurde, begon hij samen met collega’s een hongerstaking. Twee jaar en vijf maanden later heeft hij geen enkele illusie dat de verantwoordelijken van de censuurmaatregel ooit rekenschap zullen moeten afleggen. Na Lomnici volgden nieuwe schandalen. Toen Hongarije in 2012 een nie

Overal in de trein zie ik net geklede mensen met, net als ik, feestelijke bloemen in hun hand. De meesten zijn niet op weg naar dezelfde plaats als ik, maar ze hebben wel hetzelfde doel: de ballagás, het officiële afscheid van school. Weliswaar beginnen de examens pas volgende week, maar hoe goed of slecht je het ook doet, terugkeren naar school doe je in ieder geval niet meer, en daarom wordt in de week voor het examen afscheid genomen. En dat gaat, hoe kan het anders in een land dat zo aan tradities hangt, nauwelijks anders dan met een dag vol tradities. Plus wat weemoed en de nodige tranen. Afscheid van school Het weer heeft deze balagás wat roet in het eten gegooid. Normaal zie je op de ochtend van die dag overal elfdeklassers de seringen in de parken plunderen omdat ze de bloemen nodig hebben voor de versiering van het schoolgebouw. Vorig jaar, toen onze zoon zelf elfdeklasser was, kregen we een mail van de klassenleraar dat het vooral NIET de bedoeling was om de bloemen zomaar er